میزان رضایت و یادگیری دانشجویان در دروس پایه؛ مقایسه روش‌های آموزشی سخنرانی و بحث گروهی

اهداف: یادگیری دانشجو یکی از مهم‌ترین عناصر برای ارزیابی میزان سودمندی روش‌های آموزشی است. از سویی گفته می‌شود که میزان رضایت دانشجویان نیز بر بازده آموزشی و اثربخشی مراکز دانشگاهی اثر می‌گذارد. با توجه به این مطالب، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رضایت و یادگیری دانشجویان از آموزش دروس پایه به دو شیوه بحث گروهی و سخنرانی صورت گرفت . روش‌ها: این مطالعه تجربی- تصادفی کنترل‌شده از بهمن 1387 تا مهر 1389 در دانشجویان ترم سوم دوره کارشناسی فیزیوتراپی (29 نفر) و گفتاردرمانی (15 نفر) دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت و نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند. دانشجویان هر رشته به‌طور تصادفی به دو گروه شاهد و مداخله تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های سنجش دانش استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 11.5 و استفاده از آمار توصیفی و آزمون من- ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میزان رضایت کلی و رضایت در حیطه‌های حس مشارکت در یادگیری و علاقه‌مندی به مطالعه در دانشجویان هر دو رشته در روش گروه‌های کوچک افزایش معنی‌داری نسبت به روش سخنرانی داشت؛ اما میزان رضایت دانشجویان دو رشته در حیطه رعایت اصول تدریس بین دو روش آموزشی از لحاظ آماری اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0نتیجه‌گیری: تدریس به شیوه بحث گروهی می‌تواند رضایت‌مندی دانشجویان را از آموزش دروس پایه افزایش دهد.